Ebû Berze el-Eslemî (r.a.) anlatır:
"Hz. Peygamber (s.a.v.) sabah namazını birimiz yanındakini tanıyacak hale geldiğinde kıldırır ve namazda altmış ile yüz ayet arası okurdu. Öğle namazını da Güneş meylettiğinde kıldırırdı. İkindi namazını da kıldırır, birimiz Medine'nin en uzak yerine gider (evine) dönerdi. Bu sırada Güneş hâlâ canlı olurdu. (Hadisi bize aktaran ravi Ebû Minhal) akşam namazı hakkındaki söylediğini unuttum, demiştir. Peygamber (s.a.v.) yatsıyı gecenin üçte birine kadar geciktirmede bir sakınca görmezdi. Gecenin yarısına kadar da" demiştir.